Je kent het vast wel, het gedichtje van de bibelebontseberg. Afgelopen week oefende ik het samen met mijn dochtertje van bijna 3. Ik vroeg haar: “Op de bibelebontse berg wonen bibelebontse mensen. En die bibelebontse mensen hebben…?”
“Oren!”, was het korte, maar krachtige antwoord…
Niet het antwoord dat ik had verwacht, maar wel een die me aan het denken zette. Maken we het vaak niet veel te moeilijk? Vergeten we niet te kijken naar het meest voor de hand liggende? Dat waren vragen die in mij op kwamen.
Een kernpunt in onze dienstverlening is om de dingen simpeler te maken. Maar ook wij vallen nog wel eens in de valkuil van het allemaal toch weer te complex te maken. En bij onze klanten zie ik dat vaak ook gebeuren.
Complex doordat het allemaal zo mooi mogelijk gemaakt wordt. Of complex omdat toch wel alle details volledig uitgewerkt moeten zijn, voordat een product of dienst op de markt gebracht wordt. Of complex omdat simpel eigenlijk te simpel is.
Een paar tips om dingen simpel te houden:
- Probeer je idee of proces (of waar je dan ook mee bezig bent) eens te vangen in een grafisch schema. Link de onderdelen aan elkaar die met elkaar te maken hebben. Zo krijg je beeld bij de complexiteit. Blijf puzzelen en vereenvoudigen tot het plaatje klopt. Vaak is het een goed teken als je een vorm van symmetrie in je schema krijgt.
Tip: wij gebruiken LucidChart voor het tekenen van onze diagrammen en schema’s. - Laat het idee een paar dagen liggen en bespreek het dan opnieuw
- Probeer te vinden waar het absolute minimum aan onderdelen of stappen ligt om je proces of oplossing te laten werken. Zoek naar de kleinst mogelijke functionele oplossing. Wees vanuit dat vertrekpunt kritisch op het aanvullen met extra opties om je oplossing mooier te maken.
The art of simplicity is a puzzle of complexity.
Douglas Horton
Herkenbaar, of heb je aanvullingen? Ik ben benieuwd naar je mening, laat gerust een reactie achter onder dit bericht.
